Η ελληνική κτηματαγορά πάσχει από μία πολύ σημαντική έλλειψη: την έλλειψη πλήρους κτηματογράφησης της ελληνικής επικράτειας. Το γεγονός ότι πρόσφατα σχεδόν σε όλη την Ελλάδα οι ιδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας κλήθηκαν να δηλώσουν τις ιδιοκτησίες και να καταβάλλουν σχετικό τέλος δεν σημαίνει ότι έχει κτηματογραφηθεί η σχετική ιδιοκτησία, αφού αυτό είναι μια πολύπλοκη διαδικασία κατά την οποία εξειδικευμένοι τοπογράφοι μηχανικοί και άλλοι επιστήμονες αποτυπώνουν την ιδιοκτησία με πιστότητα σε χάρτες που φέρουν συντεταγμένες. Η ολοκλήρωση της κτηματογράφησης της Ελλάδας αργεί ακόμα πολύ, δυστυχώς.
ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΟΡΙΩΝ ΑΚΙΝΗΤΟΥ
Αποτέλεσμα της έλλειψης, ή ακριβέστερα, της μη ολοκλήρωσης του κτηματολογίου είναι ότι υπάρχει σε πολλές περιοχές της χώρας, αν όχι στο μεγαλύτερο μέρος της, μεγάλη ασάφεια και αβεβαιότητα για τα όρια των διαφόρων ιδιοκτησιών αλλά και για τον τρόπο κτήσης της κυριότητας από τους φερόμενους ως ιδιοκτήτες. Αυτή η ασάφεια οδηγεί τις περισσότερες φορές σε αντιδικίες, κυρίως μεταξύ συγγενών και γειτόνων.
Μπορεί κάποιος χωρίς συμβόλαιο να κατέχει ένα ακίνητο;
Βάσει του Ελληνικού Δικαίου, η απόκτηση ενός ακινήτου γίνεται με συμβολαιογραφική πράξη (συμβόλαια αγοραπωλησίας, δήλωση αποδοχής κληρονομιάς, συμβόλαιο δωρεάς κ.λπ.), νόμιμα μετεγγραμμένου στα αρχεία του Υποθηκοφυλακείου, αλλά και μέσω χρησικτησίας.
Προκειμένου να αποκτήσει δικαιώματα μέσω έκτακτης χρησικτησίας, ένα πρόσωπο πρέπει να ισχυριστεί ότι είναι κάτοχος της ιδιοκτησίας, ασκώντας δικαιώματα κυριότητας σε αυτήν με διάνοια κυρίου αδιάκοπα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 20 ετών. Επομένως ο στερούμενος νόμιμου τίτλου ιδιοκτησίας ενός ακινήτου, που δεν είναι δημόσιο ακίνητο, μπορεί να αναγνωριστεί ως κύριος του ακινήτου, εφόσον το έχει στην κατοχή του για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 20 ετών.
ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΟΡΙΩΝ
Το παραπάνω πρόβλημα είναι συχνό φαινόμενο στις αγροτικές περιοχές και είναι θέμα πολλών προστριβών μεταξύ όμορων ιδιοκτητών, που οδηγεί σε μακροχρόνιες δικαστικές διαμάχες. Η καταπάτηση και η αφαίρεση τμήματος ενός ξένου ακινήτου αποτελεί παράνομη πράξη και μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους, όπως με τη μεταφορά του κοινού ορίου (π.χ. συρματόπλεγμα, μάνδρα) με την απόρριψη μπαζών, με τη στάθμευση αυτοκινήτου, με τη δεντροφύτευση κ.ά. Έτσι τμήμα του ξένου ακινήτου φαίνεται ότι ανήκει στον γείτονα, σύμφωνα με τα συμβόλαια, τα τοπογραφικά και άλλα αποδεικτικά μέσα.
Στην περίπτωση αυτή ο θιγόμενος ιδιοκτήτης του ακινήτου θα πρέπει να προσφύγει στα Δικαστήρια με αγωγή και με άλλες νομικές ενέργειες, όπως αναφέρθηκαν παραπάνω. Προϋπόθεση όμως για την άσκηση αγωγής είναι η σύνταξη τοπογραφικού, που θα αποτυπώνει με ακρίβεια τη συνολική έκταση του ακινήτου, καθώς και το τμήμα αυτού που καταπατήθηκε και θεωρείται επίδικη έκταση, ώστε το Δικαστήριο να γνωρίσει με σαφήνεια το αντικείμενο της διαφωνίας και να εκδώσει σχετική απόφαση. Στις περιπτώσεις αυτές είναι δυνατόν να διοριστεί μηχανικός, ως πραγματογνώμονας από το Δικαστήριο και επομένως όσα περισσότερα στοιχεία διαθέτετε για την ακριβή έκταση του ακινήτου, τόσο πιο εύκολη και ευνοϊκή για εσάς θα είναι η δικαστική κρίση.
Έχοντας εκπροσωπήσει πολλούς θιγόμενους σε τέτοιες δικαστικές διαμάχες δεν έχετε παρά να κλείσετε ένα ραντεβού στο δικηγορικό μας γραφείο για να αναλάβουμε και τελικά να λύσουμε το πρόβλημα σας .